Nieuwsbrief november 2017

‘H e i l z a m e  A a r d e’

Nieuwsbrief

Stichting Thiru Valagum Farm

2017 November   Nr. 53

Nieuws van Stichting Thiru Valagum Farm Terneuzen
en Thiru Valagum Farm in India

Beste vrienden,

De vliegreis.

Na een lang lenteverblijf en vele ontmoetingen in Nederland en België, vlogen Dhanalakshmi, onze kinderen Mithra en Obilot, en ik terug naar India. Hoog gezeten boven de wolken, besef je dat beneden op Moeder Aarde de mensheid worstelt met populistische halve waarheden van de media, met het gemis aan algemeen geldende liefdevolle samenwerking en men heel moeizaam solidaire actie boven kapitalistische handelswijzen stelt. Iedere keer als we heen en weer vliegen is de biodiversiteit onder ons afgenomen, de ene oorlog wordt nog met groot verdriet verwerkt, terwijl de volgende oorlog reeds is aangevangen. Sinds ik vanaf 1989 heen en weer heb gependeld tussen West Europa en India, zijn er links en rechts langs de vliegroute reeds 10 landen in oorlog geweest. Tijdens de Flower Power-tijd reisde men over land naar India!

De aarde.

Terwijl de locale overheden de regenopvang-basins uitdiepten voordat de moeson zou aanvangen, hebben we met deze aarde de omliggende grond opgehoogd rond de Thiru Valagum Farm behuizing in Veerapar dorp. Het jonge fruit op de boerderij is voorzien van compost. Het rijstseizoen ving aan met een grondbewerking van het kweekbed en het uitzeven van fijne compost voor het inzaaien. Ook in de schaduwkas werd er compost in de grond gewerkt, voor groente-opkweek en kruiden. Het afwateringskanaal aan de noordkant van de boerderij is door de overheid uitgediept en hiermee kan er meer regenwater bezinken, om onze dieptebron weer wat op peil trachten te krijgen. Er is flink wat stalmest van de konijnen, schapen en koeien naar het rijstveld gebracht en ook ingewerkt. Op het binnenerf is er meer grond in gebruik genomen en gecultiveerd voor allerhande extra teelten. Naarmate de moeson vorderde, hebben we de meeste akkertjes bewerkt voor de komende winterteelten.

De werktuigen en de behuizing.

Vlak voor het groeiseizoen zijn de kettingzaag, de rijstplanter en de schoffelmachine voorzien van een servicebeurt. Ook ging de tractor in de reparatie. In de schaduwkas hebben we een stelling opgebouwd voor de experimentele opkweek van extra voeder voor het vee, in tijd van extreme droogte. Er is een succesvolle ronde van snijmais gekweekt en opgevoerd. De behuizing in Veerapar dorp is ten dele voorzien van nieuwe waterpijpen voor huishoudelijk gebruik.

Sinds de omheining rond de boerderij bijna 10 jaar oud is, wordt er steeds onderhoud gepleegd. Een totale vernieuwing is kostelijk en daarom gaan we waarschijnlijk uiteindelijk de reeds goed uitgegroeide bamboe gebruiken, om de omheining weer in orde te krijgen. Er vond ook wat herstelwerk plaats met de ijzeren hekken rond de veestalling. Het binnenerf is nu beter opgeruimd, om schuilplaatsen voor slangen en schorpioenen beter onder controle te kunnen houden.

Het water en het weer.

De zomerhitte hield nog lang aan, maar vanaf augustus werden we getracteerd op 10 regenbuien, gedurende september 7 en voordat de echte moeson ging aanvangen eind october nog een tiental buien, zodat de maximum temperatuur daalde en rond de 30 graden kwam te liggen. Terwijl noord en west India te kampen hadden met wateroverlast, is er bij ons in feite nog steeds een watertekort, wat betekent dat in Veerapar dorp de waterleiding ‘s-morgens slechts voor een kwartier in gebruik is. Tuinbouw rond de behuizing is hierdoor bijna geheel onmogelijk geworden. In augustus werd de boerderij getroffen door een blikseminslag in de bovengrondse aanvoerhoofdleiding van de electriciteit. Hierdoor zaten we een week zonder stroom en gepompt water. Vanaf eind october kwam de wind uit het noord oosten waaien, wat de voornaamste regenperiode belooft voor onze streek alhier in het zuid oosten van India. We verkregen reeds een aantal buien, maar wachten op veel meer hemelwater.

De bomen.

De bomen rond Mithra House en Widar House in Veerapar dorp zijn weer eens flink ingesnoeid, om het aantal muskieten rond de behuizing te temperen en de bomen minder te belasten met eventuele cyclonen, die in november en december mogelijk zijn. Ook zijn de bomen op het binnenerf van de verderop gelegen boerderij voor dezelfde redenen ingesnoeid. Daarnaast is er nog extra brandhout uit de houtwallen gehaald en zijn enkele klanten voorzien van stookhout. Er wordt terugbetaald middels arbeid op de boerderij.
Gedurende warme en droge periodes hebben we cocosnoten verzameld, gedroogd en laten uitpersen voor olie. Het ene perceel casuarinabomen dat de droogte heeft overleefd, is nu goed in de groei en belooft later vast een goede opbrengst aan goede kwaliteit brandhout.

De gewassen.

Dankzij de regenbuien van de afgelopen maanden kweken we nu groentes in en rond de schaduwkas. Bladgewassen, verse boontjes, rettich, kalebassen, bloemen en kruiden. Fruitoogst laat nog even op zich wachten.

Twee jaren geleden hadden we een mindere rijstoogstopbrengst. Vanwege de aanhoudende droogte was er vorig jaar zelfs geen rijst te oogsten. Dit jaar zijn we aan de slag gegaan met de helft van de normale oppervlakte aan rijst. We hebben blijkbaar een goede raskeuze gedaan, met lang stro en wachten nu op de bloei. De rijst is drie maal besproeid geweest met equisetum boomblad, om vanwege het vocht de roest te temperen. Dit lijkt te zijn gelukt. Ook is de rijst nog voorzien van veestalgier en neemboomzaad als voeding en voorzorg tegen insectenplagen. Voor het vee is wederom sorghum ingezaaid, we hebben enkele velden zwarte droogboontjes ingezaaid en staan paraat pinda’s in te gaan zaaien.

De dieren.

De minst gewenste dieren van de afgelopen maanden waren parende rattenslangen en een dodelijke dengue muskietenplaag in de regio. Daarom maken we onze leefomgeving zo schoon en overzichtelijk mogelijk, zonder kweekplaatsen voor deze gevaarlijke dieren.
Ons pluimvee is ondertussen vereenvoudigd en de variatie is wat afgenomen. We houden nu met name kippen voor eieren en vlees ten behoeve van de boerderijkeuken. Gedurende afgelopen maanden zijn er twee kalfjes geboren en hebben we weer voldoende melk, yoghurt en boter.

Inmiddels zijn er ruim een dozijn volgroeide rammen verkocht, op een financieel gezien goed moment tijdens locale Moslimfestivals. De schapenkooi is weer al aangevuld met vier lammetjes. Van tijd tot tijd wordt er een schaap ter plekke geslacht. Soms verkopen we enkele duiven, want die kweken ook maar door.

Het konijnenbestand wisselt van enkele tientallen tot bijna een honderdtal. Konijntjes worden doorverkocht, geschonken voor wederdiensten, maar ook geofferd voor de keuken.

De mensen.

In Veerapar dorp worden we soms bijgestaan met de buitenwerkzaamheden door een weduwe van een Dalit-slager. Je kunt je bijna geen meer gemarginaliseerde gemeenschapsgroep indenken, dan waar deze dame toebehoort.

In het rijstveld zijn de tussenliggende dijkjes door een groep locale mannen geschoond en weer op vorm gebracht. Maandelijks hebben we ook kleine akkers van omringende boeren helpen cultiveren met onze tractor.

Locale dorpsvrouwen hebben ons zoals gewoonlijk bijgestaan in het wieden van de rijstveldjes. Beide groepen helpen ons ook met de pinda’s.
We zijn bezocht geweest door ons bevriende dierenartsenechtpaar uit Cuddalore stad. Ze hebben onze dieren verzorgd en ons een voorraad eerste hulpmiddelen voor boerderijdieren geschonken.

Microkrediet ondergaat momenteel een andere regeling. We hebben toch nog enkele extra leningen verstrekt, en wachten af of we onze strategie moeten gaan aanpassen.
Sinds het volle seizoen is aangevangen, verblijven we weer full-time op de boerderij. Tijdens de zomermaanden is het in het dorp gemiddeld twee graden koeler en dat slaapt wat gemakkelijker. Op de boerderij verblijven dag en nacht minstens twee extra hulpen. Geregeld komt er ook actieve jeugd spontaan logeren en helpen.

Van tijd tot tijd is het in de tropen vallen en opstaan. Dhanalakshmi had bijvoorbeeld een stevige dysentrie en een schorpioenensteek opgelopen en ik was gestruikeld met een voedselvergiftiging.

De interactie met de ons omringende dorpelingen kan soms wat heftig verlopen, zoals tijdens discussies welke we genoodzaakt waren te voeren omtrent diefstal van brandhout op de boerderij. Er zijn gelukkig ook mensen, die vragen wat ze willen en dan doen we wat we kunnen.

In de ons omringende dorpen zijn de afgelopen maanden vier moorden gepleegd en hebben we een zelfmoord meegemaakt. Slecht nieuws zoals dit treft de dorpelingen van tijd tot tijd. Waar kennis, respect voor mensenrechten en solidaire dienstverlening onder elkaar tekort schieten gebeuren er onvermijdelijke menselijke drama’s. Ook betreuren we het overlijden van een groentemarktmevrouw, waar we van kochten en waar we aan leverden.

De boerderij is enkele malen bezocht geweest door landlopers, dronkaards en kleine dieven. We bespreken dit allemaal direct met de locale gemeenschapsleden en mits urgent met de politie, om een en ander weer in goede banen te leiden.

Van tijd tot tijd hebben we interactie met mensen van regionale NGO’s, oftewel kleinschalige ontwikkelingsorganisaties. We hebben ‘Velicham’, die zich buigt over de arme plattelandsbevolking, een aanzet helpen geven voor verdere sponsoring uit Europa.
We kwamen in contact met een ecologisch werkende boerengroep een eindje verderop in Tamil Nadu en bespraken de obstakels die we allen ervaren met handel en consumptie van biologische producten.

Stichting Thiru Valagum Farm verwelkomt nieuwe bestuursleden. Gelieve contact op te nemen met Gerrit en te vernemen dat een bestuurstaak nauwelijks een belasting is, maar een eervolle uitdaging.

Er zijn discussies gevoerd met onze Thiru Valagum Farm vrienden Rico en Christiaan uit Haarlem, over een eventuele alternatieve toekomstige samenwerking ten behoeve van ons werk in India.

Momenteel vindt er nog een correspondentie plaats met Luc Ambagts van de Vereniging van Biodynamische landbouw en voeding. Onlangs verscheen er een artikel in hun verenigingsblad over Thiru Valagum Farm. Ook in Tamil Nadu werden we afgelopen maanden aan het publiek gepresenteerd, middels een artikel in een krant en in een landbouwblad.

Het jaarlijkse Ramfestival geeft altijd een voorzichtige voorspelling van het komende boerenseizoen. Twee jaar geleden was de voorspelling niet goed en de doorstane droogte lijkt daar misschien een bevestiging van te zijn. Dit jaar was de voorspelling neutraal en gaan we dus vol goede moed verder met ons werk.

We hebben afgelopen maanden drie maal een tempelmaaltijd met vingergierstepap georganiseerd voor met name arme Dalit weduwen. De rituele maaltijd wordt dan onder elkaar verdeeld, meestal gedurende augustus, wat gewoonlijk een moeilijke maand is voor de armen.

Michaëlsfeest vieren we ook jaarlijks. We hebben ons dit jaar bezind omtrent de draken die ons plegen te plagen. Naast zang en verzen, was er discussie hoe we de obstakels die we aantreffen overheen kunnen komen.

Tijdens het Diwalifeest is er overal veel vuurwerk afgestoken en wordt er genoten van voeding en (sterke) drank. Het Sint Maartenfestival is gevierd met lampionen, een uitgeholde pompoen met een kaarsje erin en een boel snoepgoed. We wachten nu tijdens de donkere novembermaand op het Shiva-lichtfeest. En straks hopen we het lichtfeest van Kerstmis te vieren en willen ons dan graag bezinnen over een verdere duurzame interactie tussen Moeder Aarde en het mensenrijk.

We danken alle Thiru Valagum Farm vrienden voor iedere vorm van steun welke we het afgelopen jaar hebben ervaren. We wensen iedereen een zinvol Kerstfeest toe en een wijs, vreedzaam, solidair en natuurvriendelijk 2018. We groeten iedereen hartelijk, namens de bestuursleden van onze Terneuzense stichting, het farmteam in India, en mijn geliefde gezinsleden,

Gerrit Impens.