‘H e i l z a m e A a r d e’
Nieuwsbrief
Stichting Thiru Valagum Farm
2016 Juli Nummer 49
Nieuws van Stichting Thiru Valagum Farm Terneuzen
Beste vrienden,
Volgens het rapport ‘Nederland belastingparadijs’ van ontwikkelingssamenwerkings-organisatie Oxfam-Novib geeft Nederland 4 miljard Euro aan bedrijven en laat 1,5 miljard ‘ontwijken’ via bedrijven met een Nederlands postadres. Volgens onderzoek van de Europese Commissie biedt Nederland internationale bedrijven het rijkste aanbod aan mogelijkheden om belastingen te ontwijken. Alleen België en Cyprus benaderen die dubieuze toppositie. Nederland is kampioen onder de belastingparadijzen, maar heeft wel haar populariteit omtrent ontwikkelingshulp verloren. Het bedrijfsleven staat eenzaam en almachtig voorop.
Al enkele jaren missen we in Nederland ons ooit internationaal geprezen ministerie van ontwikkelingssamenwerking. Deze taken werden toegevoegd en uiteindelijk afgekalfd onder het ministerie van buitenlandse zaken, dit alles onder Bert Koenders die wat betreft ontwikkelingshulp zelfs geen druppel water meer heeft in zijn wijnglas. Zijn socialistische partij-ideologie is hiermee ook zo goed als dood. Eerst zijn de landelijke fondsen en medefinancieringsorganisaties flink aangepakt, wat betekende dat de overheid niet meer financierde in ontwikkelingshulp en de fondsen dwong commerciëler te werken en vele medewerkers te ontslaan. De overheid heeft ontwikkelingssamenwerking omgetoverd tot puur zaken doen; ‘wat we doen voor de ander moet geld opleveren, inclusief verdienen aan verdere bewapening van het westen’.
Sinds 2014 zijn de regels sterk aangetrokken om als stichting aanmerking te kunnen blijven maken op de ANBI status (Algemeen Nut Beogende Instelling) om uit de belastingpot de bijdragen voor ontwikkelingshulp te kunnen gaan ontwijken. We konden dit met ons onderbezette bestuur nog een tijdje uitzingen. Vanuit India hield ik de verplichte websitepublikaties zo goed als mogelijk op pijl, maar was het voor mij ondoenlijk de statuten en de individuele verantwoordelijkheden van de bestuursleden tijdig bij te sturen.
Momenteel vind er een soort razzia plaats om zo veel mogelijk grote en kleine stichtingen van de ANBI status te ontdoen. Hierdoor kunnen donateurs en schenkers hun giften niet meer opvoeren bij de belastingen. Althans dit probeert de overheid momenteel voor elkaar te krijgen. Dit geldt nu wèl vanaf 1 januari 2016 voor onze geschonken giften aan Stichting Thiru Valagum Farm!
De belastingdienst hield Thiru Valagum Farm met de rug tegen de muur, door ons op korte termijn te dwingen voor ons onmogelijke statuten- en bestuurswijzigingen toe te passen. Als we niet zelf hadden geformuleerd te stellen, dat we de ANBI status per 1 januari 2016 op eigen verzoek wilden opheffen (!!!), en we niet aan de gestelde organisatorische eisen hadden kunnen voldoen, dan had de belastingdienst van ons een teruggave geëist van de aan onze donateurs door de overheid toegekomen gelden van de afgelopen (drie) jaren. Dat wil dus zeggen dat onze stichting de gelden welke onze donateurs hebben teruggekregen uit de belastingpot met terugwerkende kracht zelf aan de overheid had moeten terugbetalen!!!!! Afgelopen maanden heeft zich deze afpersingsprocedure afgespeeld. De overheid kan de buitendlandse bedrijven straks nog beter vrijwaren van belastingplichten. Zo gaat dat met de neo-liberale politiek.
De angst zat er al een tijdje in, en helaas konden we niet meer aan de voorwaarden voldoen om een ANBI te blijven. Nogmaals; Uw giften aan onze stichting kunnen per 1 janauari 2016 niet meer opgevoerd worden aan de belastingen. De donateurs hun giften komen vanaf nu voor de volle 100% uit hun eigen middelen. Hopelijk kunnen we er van uitgaan, dat de binding met onze twee contractuele en meerdere (on-) regelmatige donateurs stand houdt en misschien nog wel inniger wordt, vanwege de afwijzende houding tegenover ontwikkelingswerk in de politiek.
De belastingdienst kon trouwens naar eigen zeggen ook niet inzien, waarom Thiru Valagum Farm voor ecologie, landbouw en mens op weg het algemeen nut zou dienen. Enkele jaren terug was dit zeker nog níet het geval. Wij werken hard verder aan onze doelstellingen en we hopen dat u ons wilt blijven steunen in woord en daad. We zijn dankbaar voor de bijdragen en de wel gemeende steun die we tot dusver uit onze vriendenkring hebben mogen ontvangen en besteden.
Goed nieuws; Stichting Thiru Valagum Farm krijgt er binnenkort een nieuw bestuurslid bij. We werken door met de oude formule waarbij we giften mogen ontvangen en acties mogen ondernemen. Nog meer goed nieuws; Graag willen we tenslotte nog meedelen, dat we onlangs een mooie donatie hebben gekregen van de Triodos Foundation, onder de noemer ‘Steun bij droogte’.
Hartelijke groeten namens ons bestuur en het farm team in India,
Gerrit Impens.
Nieuws van Thiru Valagum Farm in India
Vrienden van Thiru Valagum Farm,
Zoals bekend besteden we evenredige aandacht aan bomen, gewassen en vee. Thiru Valagum Farm is omzoomd met bomen en een omheining om vee uit de omliggende dorpen van het land te weren en bomen en gewassen van illegale toe-eigening te beschermen. Tot dusver hebben we vier maal een halve hectare Casuarina equisetifolium bomen aangeplant. Deze worden om de vier jaar gekapt voor de verkoop. Een halve hectare minder dan gewenst vanwege de droogte sinds december 2015. Vanaf komend najaar zullen we moeten trachten deze achterstallige aanplant uit te voeren, inclusief wat extra hardhout, zoals teak voor de langere termijn en het aanvullen van uitgevallen fruitbomen en struiken.
Onder normale omstandigheden komen we tot gemiddelde opbrengsten, maar vanwege het uitblijven van regen waren de opbrengsten vooral in december en januari gemiddeld 10 tot 25% minder dan normaal. De rijst kon niet volledig tot wasdom komen, de bonen en vooral de sezam kwamen niet geheel goed op. De pinda’s deden het prima. Als de momentele zomerregens doorzetten, dan lukt de giersteelt vast wel in tegenstelling tot vorig jaar.
Afgelopen november 2015 werd de regio geteisterd door een cycloon, gepaard gaande met hevige regenval, wat echter beter verspreid door de tijd had gevallen. Grazen was tijdelijk niet mogelijk vanwege onder water staand land (een burendorp was zelfs bedolven onder een moddergolf) en er kwam een tekort aan stro als bijvoer. De droogte sinds december bood weinig begrazing voor het vee, we irrigeerden soms enkele perceeltjes voor grasgroei, en hebben enkele verdroogde percelen bonen laten begrazen. De stiertjes worden verkocht voor vleesconsumptie, maar het mesten van de dieren ging niet voorspoedig. Met ondergewicht zijn er stiertjes verkocht, om tevens stro en begrazing uit te sparen. Dit kwam neer op noodslachting voor een lage prijs. De onregelmatige weers- en voeromstandigheden heeft de melklactatie doen dalen. Dit jaar zijn er op Thiru Valagum Farm drie ooien en een koe gestorven vanwege verzwakking. Ontevreden locale slagers verwerkten tijdens de maand mei geregeld magere karkassen van koeien en schapen uit de omliggende dorpen.
Thiru Valagum Farm gebruikt twee sprinklers om open irrigatie te beperken met grondwater, heeft de regenwateropvang doen toenemen met een visvijver, de ruggen omheen de veldjes zijn versterkt om meer regenwater te laten bezinken, we gebruiken groenbemesters voor de rijstteelt, en er is gemiddeld een derde deel van het land bebost. Wat dit betreft verschijnt onze boerderij wat anders in het landschap, dan de ons omringende gangbare bedrijfjes.
Sinds 2015 zijn we nog actiever de samenwerking gaan zoeken tussen een aantal locale boeren. Deze werken ten dele biologisch en grotendeels gangbaar. De informele boerengroep met zes locale boeren ondersteunt elkaar wederzijds met uitwisseling van vee, zaai- en plantgoed, machineriën, arbeid en ondersteunen elkaar voor het verkrijgen van bescheiden locale landbouwsubsidies. Niet alles wordt in geld uitgedrukt maar ook in wederzijdse diensten en goederen. De traditionele ruilhandel is op het platteland nog niet helemaal verdwenen. Mits er zekerheid wordt geschapen voor een goede prijs voor biologische producten, zullen onze collega’s wat gemakkelijker de stap naar ecologisch willen en kunnen maken.
Zover we het ecologisch circuit hebben leren kennen, heeft dit nog geen echte goede aansluiting weten te bewerkstelligen tussen boer, handel en consument. Bij de gegoede klasse (schooleigenaar, restauranteigenaar, tandarts, dierenarts e.d) hebben we een tijd onze producten geleverd, maar de mensen zijn nog niet bereid om bewust voor ecologisch te kiezen en bieden ook geen goede prijs. Heel onregelmatig kunnen we aan Auroville Gemeenschap leveren. We houden er ook contact op ecologisch landbouwkundig gebied. Een deel van de producten gaat naar arme landarbeidersgezinnen als ontbijt en lunch op het bedrijf, en deze krijgen daarbij ook nog kleding en loon. Enkele keren per jaar organiseren we een gratis tempelmaaltijd voor armen en m.n. weduwen. Gemiddeld gaat de helft van onze producten noodgedwongen aan de kostprijs de deur uit richting een centraal aankooppunt van de overheid. Een deel van de producten consumeren we als gezin.
Landarbeiderslonen liggen laag, maar de gewasprijzen liggen tè laag. De behoefte en het verzoek aan leningen, wat we in een micro-kredietprogrammaatje hebben omgezet helpt een aantal locale families vooruit. Het garandeert ook een binding als arbeiders aan het bedrijf en als vriendschapsvorm in het woelige sociale milieu.
Omdat mijn wensen tot het geven van lezingen in de regio uiteindelijk te weinig werden beantwoord, ben ik vorig jaar aangevangen met het schrijven van een boek. Dit boek gaat over mijn leven met ecologie, landbouw en mens op weg. Van de Iona Stichting heb ik hiervoor een bescheiden ondersteuningsdonatie gekregen, welke reikte tot de helft van het ingediende bedrag.
Hartelijke groeten en zoals altijd, dank voor uw steun,
Dhanalakshmi en Gerrit Impens.