Geschiedenis van familie- en zorgboerderij Thiru Valagum Farm;

Terwijl we werkten voor locale NGO’s in India, kregen we het idee in 2001 zelfstandig als familieboerderij met landbouw en gemeenschapsontwikkeling aan de slag te gaan in Dhanalakshmi’s geboortedorp.

Gedurende een jaar verbleven we met ons eerst geboren dochtertje in de hut van mijn schoonouders in de arme Dalit (kastelozen) dorpsgemeenschap. Ik paste me aan, door constant te denken, dat ik aan het camperen was en wist niet beter, dat een bottom-up ontwikkeling de enige en juiste weg vooruit was voor ons.  De naam Thiru Valagum (= Heilzame Aarde) werd meteen door mijn vrouw geopperd en hiermee kreeg ons initiatief een anker. Zodra we het idee deelden, ontvingen we reeds donaties uit onze vriendenkring in Europa. We gingen gelijk aan de slag met de bouw van een huisje. Een ondersteunende stichting in Nederland zou nog worden opgericht. Hierna namen we meteen een halve hectare land in bruikleen voor akkerbouw en een volkstuin, welke we bewerkten met een paar aangekochte ossen. De tuin rond het huisje in aanbouw functioneerde al als aanvullend avondonderwijs voor kinderen. Met een groepje landarbeiders bogen we ons een tijdlang over basiskennis van ecologische landbouw. Weldra maakten schenkingen het mogelijk ook een halve hectare land aan te kopen en de landbouwactiviteiten verder uit te breiden.

Vlak na de eeuwwisseling was India zich aan het opmaken voor een inhaalspurt betreffende materiele, sociale en onderwijs-voorzieningen. Onder druk van het IMF waren de nationale grenzen al opengebroken. Globalisering en een steeds sterker gecontroleerd rechtsleven vond zijn intrede in de lang gesloten economie van het sub-continent. Er werd gebruik gemaakt van de longziekte SARS om vrij verkeer van personen intensiever te sturen. De internationalisering veroorzaakte steeds meer onteigening van land van boeren en India werd een uitvoerend land van granen. De dure wapenwedloop nam toe en nu ook op grote schaal toepassing van kernenergie.

Wat zouden de kansen zijn voor de kastelozen en armen met die veranderingen? De polariteiten leken steeds meer te worden aangescherpt. Vragen welke we ons zelf stelden waren; zijn we elkaars broeders of rivalen in het werkleven, gelijken of gemarginaliseerden in het rechtsleven en wordt er door of voor de mensen gedacht?  Wat zijn de consequenties voor het landschap?

Als ontkiemend initiatief formuleerden we enkele goede redenen voor ondersteuning van ons werk; om traditionele Indiase landbouwkennis te helpen overleven en toe te passen in moderne holistische landbouwmethodes, om biodiversiteit te waarborgen, om zelfvoorzienende werkgelegenheid te bevorderen, om ecologische voeding te promoten en om kursusdagen te organiseren omtrent zelfvoorzienend ecologisch leven. We richtten ons op de Dalit (onaanraakbaren) dorpsgemeenschap. 

We wilden geen uitdeel-project worden, maar initiatiefkracht aanwakkeren bij de dorpelingen. Niet gemakkelijk om slecht gevoede mensen, vanuit onderdanige posities, met tekort aan kennis, in een leefomgeving met nauwelijks moderne voorzieningen aan te sporen tot actie op eigen kracht.

We zochten een manier om de culturen van Dhanalakshmi en Gerrit aanvullend met elkaar te verbinden; de werkmethodes van de Dalit landarbeiders toepassen op ecologische en biodynamische manieren van werken, de traditionele architectuur en het landschapsgebruik laten samen gaan met het concept van het Europees boerderij-organisme, populariseren van locale biodiversiteit en de verleiding trachten te weerstaan tot streekvreemde levende organismen, voortzetten van de Hindoe-spiritualiteit in de landbouw en introduceren van de dynamiek van de biodynamische landbouwcultuur.

We plantten bomensoorten welke (bijna) geheel uit de Coromandel kuststreek waren verdwenen. We kweekten granen welke de dorpelingen in geen tientallen jaren meer hadden gezien op de velden. We maakten dat er veel meer versproducten verwerkt werden uit eigen tuin in de maaltijden, welke we samen nuttigden met de arbeiders en verdeelden tijdens festiviteiten. Door ons aanvullend avondonderwijs gingen er meer kinderen gemotiveerd naar de dorpsschool. Door onze aandacht voor de deelnemende families, werden vele sociale moeilijkheden opgelost. Er werd een huisje bijgebouwd, waardoor we met meerdere mensen samen konden gaan wonen, werken en leren.

Uiteindelijk verbouwden we een klein overschot aan landbouwproducten voor de verkoop. Gezien de koopkracht van de dorpelingen te gering was, hebben we ons locaal winkeltje gesloten. Daarna zijn we overgegaan tot huisbezorging in de stad verderop. Anno 2015 worden de meeste producten verwerkt en geconsumeerd door medewerkers aan de boerderij en naburige dorpelingen. Ondertussen was er ook een pril begin gemaakt aan microkredietverstrekking binnen de ons bekende kring mensen, ter ondersteuning van gezondheidszorg, onderwijs en huisambachten.

Ondanks de oprukkende industriele landbouw, functioneert in India het dorp als landbouwbedrijfs-organisme. ‘s-Morgens verlaten mens en dier het dorp en bewerken en begrazen de landerijen. ‘s-Avonds ligt het land er weer verlaten bij. We besloten de uitdaging aan te gaan, met het zicht op aankoop van nog bijna 5 hectare, een boerderijgemeenschap aan te vangen buiten de dorpen op het land. Een ongekend waagstuk voor alle betrokkenen, maar we hadden de overtuiging, dat dit zou gaan lukken. In 2006 werd het land aangekocht. Een jaar later werd het in bruikleen genomen land terug-gegeven aan de eigenaar, waar de rijstopbrengst door te werken aan bodemvruchtbaarheid ondertussen ruim was verviervoudigd.

De doelstellingen van Thiru Valagum Farm werden geherformuleerd tot het werken aan traditionele en biodynamische, zelfvoorzienende, kleinschalige landbouw temidden van de Dalit boerengemeenschap, avondonderwijs voor Dalit kinderen, training in ecologische landbouw en huishoud-management aan Dalit vrouwen en anderen. Even later kwam het nog steeds gebruikte logo ‘Thiru Valagum Farm voor Ecologie, Landbouw en Mens op Weg’ tot stand.

Met de ingebruikname van het nieuwe land, kwam er stapsgewijs zicht op het kunnen bouwen van de bedrijfsgebouwen, dankzij de succesvolle uitbreiding door de Nederlandse stichting van de gulle vriendenkring binnen en buiten Nederland. Geleidelijk aan werden we ook voorzien van vervoersmiddelen en landbouwwerktuigen. We hielden het sterk in onze gedachten, om vooral milieu- en maatschappelijk verantwoord te blijven werken. Weldra kwamen we met het idee, om op het nieuwe land bomen, gewassen en vee met een verhouding van 1:1:1 te ontwikkelen. Het land werd omheind om loslopend vee te stoppen en onrechtmatige toe-eigening van landbouwproducten te beperken.

De landbouwprijzen worden nog steeds gedrukt, meer en meer boeren vangen nevenactiviteiten aan of stoppen met landbouw, de landarbeiders worden voor hogere lonen tewerkgesteld bij het onderhoud van regenwater-reservoirs en worden door de overheid voorzien van betonnen woninkjes, huishoudelijke apparaten en extra voeding. Toiletten ontbreken nog bij de meeste arbeiderswoningen, maar er staat wel een motor voor de deur en een kleuren-tv in huis. Er ligt ondertussen een heel netwerk aan snelwegen, om de internationale groeiende economie en het chaotische verkeer weg te slikken, de CO2 uitstoot neemt toe, de bevolkingstoename gaat maar door, de watervoorraden slinken en iedereen wordt enthousiast gemaakt voor de Indiase ruimtevaart. En nog iets; de schoolplicht werd ingesteld. Vanwege de schoolplicht is ons aanvullend onderwijs geleidelijk aan gestopt.    

Ondertussen is er op de 5 hectares van Thiru Valagum Farm ook veel veranderd. Er werd een tweede dochtertje geboren in ons midden. We bezigen nu de term familie- en zorgboerderij. De bodem is vruchtbaarder geworden, we gebruiken water besparende irrigatiemethodes en de atmosfeer wordt geholpen door boomaanplant. Er is een ruime vruchtwisseling ontstaan, met gewassen die passen bij het seizoen en de regio. Een moestuin en een schaduwkas voorzien ons van verse producten en we eten steeds meer fruit van eigen land. Het vee heeft ook grote gevarieerdheid met koeien, schapen, geiten, konijnen, ganzen, kalkoenen, parelhoenders, kippen, duiven, een visvijver, honden en katten. Ook genieten we van de wilde natuur wat op Thiru Valagum Farm de stropers omzeilt. Dagelijks komen locale mensen in- en uitgelopen, waaronder vaste en seizoensarbeiders, burenboeren, handelaars, consumenten, microkrediet-deelnemers, ambtenaren en schoolkinderen. Zo nu en dan verwelkomen we een gast uit het buitenland, om vrijwilligerswerk te doen, een studieopdracht uit te voeren, als bestuurslid van onze stichting of om ons gewoon eens te zien op Thiru Valagum Farm. Tijdens ontmoetingen met een voormalige Nederlandse ambassadeur in India en ook de laatst dienende minister van ontwikkelings-samenwerking Bert Koenders, werd ons verteld vooral door te gaan met ons werk.

Als je probeert opwaarts te werken, dan merk je de tegenstroom nog beter. Thiru Valagum Farm heeft zeker weerstanden te overwinnen. Er was een periode, dat stichtingsbestuursleden in Nederland ons op een ander been wilden zetten. In India hebben we zo nu en dan te doen met geweldplegingen van allerlei aard. Het arbeidsethos onder de dorpelingen en de algemene moraliteit onder de mensen, is niet bepaald positiever geworden. De onregelmatige stroomvoorzieningen belemmeren nogal vaak de voortgang van het werk. De (zomer-) temperaturen zijn toegenomen, de hoeveelheid regen valt onregelmatiger en we zijn getroffen geweest door een cycloon.

Maar we proberen te aanvaarden wat er komt in stille gedachten, met een ontvankelijk hart en werkend aan een verder gezuiverde zielegesteldheid. Als we ons hedendaags werk doen met oprechte intenties, dan luistert in de Kosmos een nieuwe groepsziel, welke ons voedt met heldere ideeen. Ik beschreef dit eens als volgt;

Hero of the future,

Hero of the heart, hero of the people,

Hero of togetherness, hero of love, hero of true equality.

Who teaches, heals and cares for people,

Who guides, vitalizes and nurses the land.

He is not a guru, chief or priest.

He is a star carrier in the stream of time,

A collaborator of the land Deva.

Gedurende de ontwikkeling van Thiru Valagum Farm zijn er verscheidene vrienden en sympathisanten de drempel naar de Hemel overgestoken. Ook zij behoren tot de zielen, welke op ons werk toezien en met onze verbintenis ons doel heiligen.

We gaan door met aandacht voor de dynamiek in de landbouw, ook met gemeenschapsontwikkeling en hopen veel meer te kunnen gaan verwezenlijken met alternatieve technologien. Een flow form is een eerste wens. Zonnepanelen een tweede.

Om ons streven weer extra kracht te geven hebben we ‘De vier waarden van Thiru Valagum Farm’ geformuleerd; ecologische waarden (rentmeesterschap voor de Schepping), materiele waarden (milieuvriendelijke technologie), sociaal economische waarden (maatschappelijk verantwoord ondernemen) en culturele waarden (gewetensvolle bewustwording voor Aarde en mens). Een vizie welke we niet in zijn geheel en alleen kunnen uitdragen.

Eind 2012 hebben we de boerderijgebouwen formeel geopend en gezegend en is het boerderij-organisme met inwonende mensen temidden van de dorpen een feit. 12-12-’12 hebben we met stichtingsbestuursleden (mijn ouders) een interne bezinning gehouden voor het wel en wee van Thiru Valagum Farm. Onze voorzitter schreef daarna in de nieuwsbrief; Het vraagt een eindeloos geduld en uithoudingsvermogen, om de achtergestelde bevolkingsgroepen meer bewustzijn, kennis, gevoel van gelijkwaardigheid, constructieve daadkracht en begrip voor het milieu bij te brengen. Dit zijn inderdaad reuzenstappen voor een gemeenschap, welke reeds lang is achtergebleven in groei en ontwikkeling.

Vanaf 2014 zijn we met meer kracht de intenties en noodzaak van duurzame ontwikkeling op het platteland gaan uitdragen, naast onze nieuwsbrief nu ook met een e-flyer over de positie van kleinschalige landbouw in de woelige wereld van vandaag. Nu de biologisch dynamische vereniging in Nederland de aandacht vestigt op de ontwikkeling van de bedrijfs-individualiteit is dit voor ons ook een opbeurende insteek.

De Heilzame Aarde nieuwsbrief van Thiru Valagum Farm (Maart 2015) vermeldt nog het volgende. Met het herstel van de natuurlijke kringlopen en samenhangen, bewerkstelligen we een gezonde basis voor voedselvoorziening. Het vraagt nu van de mens een enorme wilskracht, om uit onafhankelijke vrije gedachten, in vertrouwelijke onderlinge samenwerkingsverbanden, in vreedzaamheid, het leven te dienen. We wensen een bijdrage te leveren aan een heilzame toekomst van Aarde en mens.

 Gerrit Impens, boer op Thiru Valagum Farm.