’Heilzame Aarde Flyer’
Thiru Valagum Farm Nr 6 September 2015
voor Ecologie, Landbouw en Mens op Weg
Roep uit het Westen; van manipulatie van, naar meebewegen met de Natuur.
Rockstar Neil Young is sinds 1985 een drijvende kracht achter Farm Aid voor de Amerikaanse gezinslandbouw. In het nummer ‘A Rock Star Bucks a Coffee Shop’ op zijn album ‘The Monsanto Years’ zingt Neil Young over de staat Vermont: ‘Toen de bevolking van Vermont stemde om voedsel met GGOs te labellen, zodat ze zouden weten wat er in zit wat de boer teelt, daagden Monsanto en Starbucks, via de Grocery Manufacturers Alliance de staat Vermont voor de rechter om de wil van het volk teniet te doen’. Kijk op; https://www.youtube.com/watch?v=UC2DpGaykaI
Neil Young heeft de staat Vermont USD 100.000 geschonken om hun rechtszaak tegen Monsanto en andere agro-bedrijven te financieren. Wat bedrijven als Monsanto doen, is zaden in hun laboratoria genetisch veranderen, zodat ze enkel nog gedijen met de pesticiden en de meststoffen die door het bedrijf zelf worden geproduceerd. Door enkele procenten van een natuurlijk product – dat het resultaat is van eeuwen selecties en kweek door lokale boeren – te wijzigen, claimt het bedrijf eigendom over het hele product. De boer wordt dus bestolen. (Licht bewerkt uit Apokalyps Nu!).
Roep uit het Midden; van materiele naar energetische bewerking van de omgeving.
De Portugese socioloog Boaventura de Sousa Santos (Universiteit van Coimbra) onderkent zeven grote bedreigingen die tegelijk uitdagingen zijn voor de wereld van vandaag.
De eerste bedreiging is de desorganisatie van de staat. Alles wordt geprivatiseerd en ondergeschikt gemaakt aan de logica van de markt. De landbouw verliest hiermee schoksgewijs zijn zorg voor de Natuur en wordt gedwongen zich grootschaliger en eentonig op de industrie te richten.
De tweede bedreiging is de destabilisering van de democratie. Er is vandaag niets meer dat het kapitalisme aan banden legt: het vernietigt de Natuur en de rechten en toekomstperspectieven van mensen, enkel met het doel om meer winst te maken door de oprukkende multinationale machtselite. Als rechtelozen zijn er afgelopen decennia wereldwijds vele miljoenen familieboerderijen gesloten.
De derde bedreiging is het vermarkten van de kennis. Kennis moet geld opleveren. Universiteiten investeren veel meer in biotechnologie, dan in duurzame landbouw en humane wetenschappen, omdat dit meer opbrengt. Vrij onderzoek door wetenschappers wordt soms onder dreiging onderdrukt.
De vierde bedreiging is de vernietiging van de Natuur. We verliezen grote hoeveelheden vruchtbare landbouwgrond, drinkwaterproblemen nemen toe, in de troposfeer is het regenbrengende ritme verstoord, de ozonlaag kan ons niet optimaal beschermen tegen zonnestraling, een overmatige uitstoot van koolstofdioxide veroorzaakt klimaatverwarming, electromagnetische experimenten en ruimtevaartvervuiling beschadigt de thermosfeer en militaire en nucleaire experimenten tasten de exosfeer aan en kan de Aardpolen uit balans brengen. Wetenschap lijkt tegen ons zelf gericht.
De vijfde bedreiging is de devaluatie van de arbeid. Arbeid was in de Europese samenlevingen het instrument om burgerschap, rechten en vakmanschap te verkrijgen. Het uitzendkrachten-wezen heeft arbeiders gereduceerd tot inzetbare productiemiddelen. Het onderwijs en de zorg degenereren tot productiebedrijven. De industrie-boer staat er al decennia lang alleen voor.
De zesde bedreiging is de criminalisering van het sociaal en vreedzaam protest. Meer en meer vaardigen regeringen wetten uit die mensen verbieden om nog op straat te komen. Repressie heerst.
De zevende bedreiging is de kolonisering van andere ideeen. Er groeit een cognitief racisme voor andere visies. Racisme is meestal een reactie ten aanzien van iemand die je ofwel als minderwaardig beschouwt, ofwel als gevaarlijk. En meestal alle twee. Goede alternatieven missen stemkracht.
Wat staat ons te doen in de huidige situatie? We moeten vandaag op lokaal niveau werken aan een kennis die vertrekt vanuit het principe van waardigheid, buiten de universiteiten en onderzoeks-instellingen. Alternatieven uitwerken vraagt ook om een andere morele houding. Protesten moeten concrete legitieme voorstellen worden. Als bronnen van informatie moeten we naar de wijk, naar het platteland, en naar andere culturen om te luisteren hoe zij de werkelijkheid zien. De wegen van de alternatieven zijn talrijk aanwezig in India, Azië, Latijns-Amerika, Afrika. Als we niet bouwen aan interculturele relaties en als we alle diversiteit als een pletwals vernielen en onze macht gebruiken, om onze positie steeds door te drukken en op te leggen, met een visie die enkel gericht is op de markt en op een neoliberaal model, dan betekent dat gegarandeerd opeenvolgende oorlogen.
(Bewerkt uit Apokalyps Nu! interview van Alma de Walsche).
Roep uit het Oosten; van maya (illusie) wetenschap naar innerlijk hoger zelf.
In Azie worden techniek, financien en beleid in de landbouw als eenheidsworst voorgekouwd door de Food & Agriculture Organisation (FAO), de VN, de Wereld Bank en de Asia Development Bank. 2014 was het internationaal jaar van de familieboerderij georganiseerd door de FAO, waar de algemene directie zelf niet echt blij mee was. Industriele landbouw moet alle landbouwgrond opschrokken!
In 2013 adopteerde India na vele landconflicten een nieuwe landwet, waarbij investeringsprojecten voor landaankoop 80% van de stemmen van de locale bevolking moest hebben. Ook moest er een verantwoorde studie geleverd worden, inzake de sociale veranderingen, die de vestiging van een nieuwe industrie teweeg zou brengen. De wet verbood ook aankoop van geirrigeerde landbouwgrond voor diverse gewassen. In December 2014 werd er reeds een tegenwet voorgesteld door de huidige regering. De intenties zijn om mega-voedsel-projecten op te zetten, welke de grootindustrielen in handen hebben; een gecontroleerde keten van landbouwzaad tot voeding op je bord. Er is reeds flink geinvesteerd in maar liefst 75 ‘voedselparken’. (Gebaseerd op Asia Land Aquisition door GRAIN).
Familie- en zorgboerderij Thiru Valagum Farm in India heeft geen Neil Young die liedjes voor ons zingt. We zingen een eigen lied. We zijn standvastig betreffende onze positie tussen Natuur en maatschappij. We houden vast aan ons recht om gezonde producten voor de directe omgeving voort te brengen. We hebben een sterk ontwikkeld gedachtengoed uit de locale tradities en de biologische landbouw. De Natuur als bron van leven waarderen we, maar kunnen onze ecologische voetafdruk nog wel wat verlagen. We werken met mechanisatie, maar blijven ook arbeidsintensieve methodes toepassen. Met onze publikaties nemen we geen blad voor de mond betrefffende onze intenties voor een duurzame wereld. We laten ons realistisch idealisme als modelboerderij niet varen.
Uw steun geeft ons moed. Dank u. Voor Thiru Valagum Farm, Gerrit Impens.