Thiru Valagum Farm
voor Ecologie, Landbouw en Mens op Weg
‘Heilzame Aarde Flyer’
Nr 3 September 2014
‘Duurzaamheid met de kleinschalige boer’.
Kleinschalige familiebedrijven (90 procent van alle boerderijen ter wereld) zijn vaak kleiner dan 2 hectare (4 voetbalvelden). Thiru Valagum Farm in India telt 5 hectare.
Landhervorming wordt in een toenemend aantal landen zonder pardon toegepast door politieke elites ten gunste van multinationals. Minder grond voor de kleine boer en steeds meer grond voor grote landbouwers. Het aantal landloze boeren is schrikbarend gegroeid. In India is tussen 1971 en 2006 het landbouwoppervlak per boer verminderd met de helft.
Het grootste verlies aan aantal boeren vond tot nu toe plaats in de Europese Unie. Sinds 1970 is west Europa 70% van al de bestaande boerderijen verloren. Na de val van de Berlijnse muur verdwenen nog eens milioenen (!) boerenbedrijven in oost Europa. In de Europese Unie zijn minder dan 1% van de landbouwbedrijven grootschalig, maar omvatten 20% van al de landbouwgrond.
De snelle bevolkingsgroei in Azie en Afrika maakt dat er land verdeeld moet worden, waar men dan nauwelijks nog een bestaan van kan hebben. Toename van het winnen van fosiele grondstoffen, verstedelijking, toename van verkeer en tourisme verdringt ook landbouwgrond.
Industrialisatie van de landbouw en landconcentratie vormen in alle landen een hoofdoorzaak van het terugdringen van het kleinschalige familiebedrijf. De vooral grote landbouwer is bovenal een toeleverancier geworden van de grote voedingsindustrien met een beperkt aantal (genetisch gemodificeerde) gewassen, zoals o.a. soyabonen, oliepalm, koolzaad en suikerriet. Sinds de 60-er jaren is het oppervlak aan plantages voor industriele verwerking even groot als de hele EU geworden. En het areaal wordt snel groter. Commerciele plantages op ontgonnen bosgebied of op kleinschalige landbouwgronden hebben de traditionele landbouwpractijken gemarginaliseerd. Kleinschalige boeren worden vaak gedwongen hun land te verpachten of te verkopen aan buitenlandse investeerders met hun grootschalige landbouwprojecten. Boeren, herders en stammenbevolking worden op die manier van hun land verdreven. Locale voedselproductie is nagenoeg overal ter wereld schrikwekkend afgenomen en de landbouwproducten vinden een omweg via de industrie. Grote landbouwbedrijven concentreren zich m.n. op export en weinig op directe voeding voor de mens. Winst is prioriteit en hierdoor liggen ook grote landerijen braak, waar investering wordt vermeden om de winstmarge hoog te houden. Als we bijvoorbeeld artikel 83 van de Verenigde Naties Millennium Ontwikkelingsdoelen 2015 er op nalezen, dan wordt gesuggereerd, dat ontwikkeling gecontinueerd moet worden, door het behouden van de privileges van de geindustrialiseerde landen en multinationals. In feite heeft men het dan over economische groei en niet over ontwikkeling van de mens op aarde. De kleine boer wordt dus omzeild, ondanks de nobel klinkende ontwikkelingsdoelen.
Maar landbouw is toch ten eerste voedselproductie. En 80% van de voeding voor alle aardbewoners wordt nog steeds door de kleinschalige boer voortgebracht. De familieboerderij produceert vooral voor eigen behoeftes en regionale markten.
Voor de toekomst moet de voedselproductie verdubbeld worden. De wereldbevolking groeit snel. Open markten en nieuwe technologien worden hiervoor aangeprezen, maar dit veroorzaakt nog meer ongelijkheid betreffende landeigendom. Landbouwpolitiek moet de kleinschalige boer vrijheid en hulpbronnen gunnen. In de meeste ontwikkelingslanden is de landbouwopbrengst door kleinschalige familieboerderijen de laatste decennia sterk verhoogd. Jawel. Ook Thiru Valagum Farm rekent gestaag met hogere opbrengsten van biologische kwaliteit. Waarom gunnen we dan niet meer kleine boeren recht op land onder een ondersteunend politiek beleid? Ook de individuele burger kan de kleine boer rechtstreeks tegemoet komen.
Als alle boerenbedrijven de productiveit van de kleinschalige boer weten te bereiken, verdubbeld de productie in Kenya, verdriedubbeld de productie in de Oekraine en wordt de productie in Rusland zelfs zes keer zo hoog. De kleinschalige boer houdt een plattelands-gemeenschapsgevoel in stand, biedt meer werkgelegenheid, steunt de locale economie, behoudt een grotere biodiversiteit, respecteert de traditionele landschappen en doet minder kwaad aan de klimaat crisis.
De grootschalige boerenbedrijven verbruiken meer hulpbronnen, zijn vaker gevestigd op de betere landbouwgronden, verbruiken het meeste irrigatiewater, maken het meest frequent gebruik van infrastructuur en verkrijgen de meeste financiele kredieten en technische ondersteuning. Maar grootschalige landbouwers hebben een lagere technische efficiency, met minder werknemers om de investeringen te maximaliseren en daarmee ook een lagere totale productiviteit.
We kunnen er van uit gaan dat vrouwen, vooral op de kleinschalige boerenbedrijven, de grootse voedselproducenten zijn. Waarschijnlijk zijn gemiddeld minder dan 2% van de grondbezitters vrouwen. Enkel zo’n 10% van de landbouwleningen gaat naar vrouwen. Ook het erfrecht voor land is vaak niet ten gunste van vrouwen. De positie van de plattelandsvrouw is nog sterk gemarginaliseerd.
Alles bij elkaar genomen zien we een voortdenderende verliespost aan cultuur, kennis, traditionele landbouwtechnologie, boerengemeenschappen, natuurlijke leefstijl, diversiteit aan boerderijdieren, gewassen en streekproducten, wilde natuur enz. Wat hebben we daar voor in de plaats gekregen en bovenal wat hangt er ons nog boven het hoofd? Landbouw uitgevoerd met meer machines ten behoeve van de industrien. Grond, water, meststoffen, chemicalien, boerderijdiersoorten, zaden,verkunstelde voeding, alles in handen van een elite, waar de wereldbevolking van afhankelijk is. Grote Broer als nep-boer.
Geef de kleinschalige boeren de kans om de wereld te blijven voeden.
Hoe nu verder voor de kleinschalige boer? De meeste boerenfamilies hebben een laag inkomen met veel werkuren, geen vakanties, extra bijbaantjes in stadsgebied, geen pensioen en onregelmatige schoolgang van de kinderen. Door landconcentraties houden er steeds meer boeren mee op. Meer vruchtbaar land geconcentreerd in minder handen betekent, dat steeds meer mensen honger lijden. Waarachtige landhervormingen moeten passen bij de plattelandsbevolking hun levensbehoeften. Land mag niet meer ontvreemd worden en geen commercieel goed meer zijn. De boerengemeenschappen inclusief boerinnen moeten zelf kunnen beslissen, wat er op het land (als niet verhandelbaar goed) gebeurt. Zegt het voort.
De onderzoeksresultaten van deze flyer zijn gebaseerd op zorgvuldig onderzoek van GRAIN,
een organisatie voor kleinschalige boeren en biodiversiteit.
Thiru Valagum = Heilzame Aarde
Drie Pilaren van Thiru Valagum Farm
Ecologie; werken aan een duurzaam leefmilieu
Landbouw; bieden van werkgelegenheid en leerervaring
met ecologische zelfvoorzienende landbouw
en Mens op Weg; sociaal-economische begeleiding van Dalit families
en kennisverrijking van een ecologische levensstijl