Heilzame Aarde Flyer

Nr. 27 – sep-okt 2022

Aan onze Thiru Valagum Farm – vrienden

Nieuwe Tijd Podcast – ‘Boer Gerrit en de Thiru Valagum Farm’

Niels Lunsing ging in gesprek met Gerrit Impens, vanuit Zuid-India over de Thiru Valagum Farm. De podcast is hier te bekijken en te beluisteren: https://www.youtube.com/watch?v=ozWibJb_Rhc&t=21s
Graag delen we met jullie nog een aantal aanvullende gedachten welke niet binnen de podcast besproken werden.

Waarom wenste Thiru Valagum Farm een podcast?
Gelijkgezinde inititatieven zijn welkom zich moreel, vriendschappelijk en substantiëel te verbinden met Thiru Valagum Farm. Zegt het voort! We zijn bijvoorbeeld vriend met de Free Spirit Community.
Wat in de podast niet aan bod kwam is het feit dat Stichting Thiru Valagum Farm te Terneuzen functioneert met een onderbezet bestuur. Heel graag zouden we zien dat er mensen opstaan ons devies en doorlopende actie ‘De Zelfvoorziening Dichterbij’ te ondersteunen door mensen vrijblijvend vriend te maken van ons initiatief. Donaties zijn heel welkom om ons voorstel een kippenstal en een geitenstal te bouwen. Hiermee zouden we de aankomende economische terugval kunnen weerstaan en met de boerderij in India grotendeels zelfvoorzienend doorheen de crisis kunnen komen.

Hoe is Gerrit eigenlijk in India terecht gekomen?
Verneem hier mijn rode draad met India. Wat mij bewust en onbewust sinds de jaren 1980 aan India linkte was het vegetariër zijn, ik werd reislustig en ik beoefende een tijd lang rebirthing ademhalingsoefeningen. Aangeland op de Vrije Hogeschool Emerson College in Engeland vernam ik kennis over het oude India en nam deel aan groepsmeditaties met de Indiase lerares Carol Fraser. Leraar landbouw Mattias Guepin inspireerde me uiteindelijk in de tropen neer te strijken. Gedurende twee zomerseizoenen op een ecologische tuinderij in Wales aten we zo nu en dan chappaties, wat me deed dromen over verre streken. Spontaan liep ik een keer binnen bij de Belgische Hare Krishna gemeenschap en beleefde een bijzondere week, waarbij ik voor het eerst kennis maakte met Krishna de lichtbrenger van onze individualiteit. Het was mijn doorlopende wens voor individuele vrijheid wat me niet bond aan welke beweging dan ook. Werkende in een vegetarisch eethuis in Hulst was ik tijdens een culturele avond onder de indruk van een reispresentatie over Ladakh in Noord-India.
Terug op Emerson College, waar ik de Rural Development Program volgde, maakte ik de keuze voor een stagejaar ’89-’90 in Noord-India. Als tuinman in de Nanhi Dunya scholengemeenschap las ik Rudolf Steiner lezingen waarin de pracht van Krishna werd uiteengezet. Ik vond een grotere uitdaging bij een ngo rond Ranthambore National Park waar 100.000 tribalen gedwongen waren geweest de jungle in te wisselen voor droge vlaktes. Ik bezocht Rishikesh waar ooit de Beatles vleugeltjes kregen en waarvandaan ik de Ganges volgde tot aan de bron. Terug in Europa bleef ik mensen ontmoeten die yoga beoefenden, waaronder het fysieke Astanga yoga wat mijn levenspad naar muzikant Sting deed leiden waarvoor ik een landgoed ecologisch omschakelde.
Zuid-India bezocht ik begin jaren negentig en maakte kennis met zo’n beetje ieder landbouwinitiatief in Auroville international community. Hierop volgde een periode in en rond Kodaikanal waar ik betrokken was bij de biodynamische vereniging en een milieubeschermingsclub, terwijl ik werkte op een eco-tuinderij. Terug in Europa bracht ik onder meer een aantal jaren door in Polen, waar ik vaak te gast was bij de uit India stammende Ananda Marga gemeenschap. Wat me daar vooral trok waren de jaarlijkse eco-zomerfestivals. Tussendoor verbleef ik nog een jaar in Griekenland op een tuinderij, dat verbonden was geweest aan een gemeenschap gewijd aan het werk van de Indiase goeroe Sai Baba. Terwijl ik Camphillboer was in Polen kreeg ik een uitnodiging terug te keren naar Zuid-India en een bijdrage te leveren aan het werk van een ngo ten behoeve van de plattelandsgemeenschap. Om deze oproep aan te gaan was ik getipt door eco-geitenboer Toon van De Pint in Sint Jansteen. Hierop volgde mijn huwelijk met Dhanalakshmi en besloten we Thiru Valagum Farm op te starten. We ervoeren meteen ondersteuning.

Wat is de Thiru Valagum Farm voor een boerderij?
We zijn gevestigd in de glooiende streek de Coromandel Kust, het oosten van de zuidelijke deelstaat Tamil Nadu. Het land bestond ruim tweehonderd jaar geleden veelal uit jungle met her en der landbouwenclaves en tempelstadjes. De traditionele landbouw breidde zich uit gedurende de koloniale tijd. Kennis en waarden werden doorheen de generaties overgedragen. De toekomst was min of meer voorspelbaar. De dorpen vormden landbouw-organismen aangestuurd door diverse gemeenschappen en families.
De Groene Revolutie als moderne landbouw bracht egocentrisme met zich mee. Het boerenwerk werd steeds meer tot een industrie. Voor de heilzaamheid van de toekomst nam men weinig verantwoordelijkheid.
Wij introduceerden met Thiru Valagum Farm een Nieuwe Tijd-landbouw met een evenredig respect voor de natuur en de mens. De eco-boer bevindt zich namelijk tussen natuur en maatschappij. De toekomst ligt open en wordt ingevuld op basis van een moreel individualisme, de gemeenschap dienend.
Nadat Thiru Valagum Farm als idee was geboren, bevonden we ons weldra in het geboortedorp van Dhanalakshmi en namen gedurende vier jaar een halve hectare land in bruikleen. Vanaf 2004 kochten we buiten het dorp vijf hectare open land. Het land werd aangewend voor bomen, gewassen en landbouwdieren, een vorm van agro-forestry. We gingen als ecologische familie- en zorgboerderij staan ‘voor Ecologie, Landbouw en Mens op Weg’.
Thiru Valagum Farm heeft idealistische intenties, tracht vrij te zijn van wetenschappelijke dogmatiek, verwelkomt creativiteit, wenst te werken op basis van gelijkwaardigheid onder de dorpelingen, werkt met micro-krediet, hoopt steeds op een associatieve manier van samenwerking, streeft efficiëntie na en werkt volgens algemeen aanvaarde normen binnen de ecologische beweging.
Tijdens de pionerende jaren hebben we Space Clearing toegepast en verstoringen op het land uit het verleden trachten op te lossen. Aanvankelijk introduceerden we ook de biodynamische preparaten, maar klaarblijkelijk was daar op energetisch niveau nog geen ontvankelijkheid voor beschikbaar.
Thiru Valagum Farm is geworden tot een gezonder boerderij-organisme, door de balans te zoeken tussen een levende bodem, het water, de gewassen, boerderijdieren en de mens. De drieledigheid (wilde) bij, de koe en de worm brengt heilzaamheid. Ook de wilde natuur krijgt ruimte. Thiru Valagum Farm bestaat uit vele diverse boomsoorten waaronder fruit, diverse veelal traditionele landbouwgewassen, er is een voedselbos in opbouw en we worden altijd vergezeld door landbouwdieren zoals koeien en kippen. Om ‘De Zelfvoorziening Dichterbij’ te brengen wensen we een investering voor de uitbreiding van kippen met een nieuwe stal en de introductie van geiten met een nieuwe stal. De boerderij vormt een synthese van het traditionele Europese gemengde boerenbedijf en het overgeleverde Indiase dorps-organisme.
Doorheen de seizoenen beleven we zowel de hindoe alsook de christelijke festivals en daarbij maken we van vele handelingen, van zaaien tot oogsten, een ritueel. Onze unieke aanpak wordt beantwoord in een toenemende levenskracht, het nagenoeg afwezig zijn van ziekten en plagen, en de aanwezigheid van kleine wilde dieren en vele vogels. We geven de ruimte aan de natuurwezens en hebben de ons inspirerende groeps-geest, de bedrijfs-individualiteit, Hero of the Future genoemd. Een Thiru Valagum Farm-lied en een aantal zegenende verzen ondersteunen het welzijn van ons werk.

Hoe organiseer je de medewerkers op de boerderij?
Dhanalakshmi, van tijd tot tijd bijgestaan door een assistant, heeft de dagelijkse leiding voor alles binnen en buiten de boerderij. Ik sta het werk praktisch bij, ben huisvader, doe stichtingswerk, geef soms voordrachten en lessen en schrijf boeken. Er zijn meestal minstens twee 24/7 krachten voor de routine werkzaamheden en de veiligheid. We doen een beroep op een min of meer vast team voor onderhoudswerk en tractorwerk. Enkele tientallen dames en heren uit de omringende dorpen helpen als seizoensarbeiders doorheen het jaar met de bomen en gewassen, van zaaien tot oogsten en verwerken. Deze groep valt onder de armere dorpelingen, zoals weduwen. De sociale band wordt onderhouden middels gesprekken en coaching, tempelmaaltijden, micro-krediet, verschaffing van kleding en voeding tijdens de werkdagen.

Wat is het grote verschil tussen boer zijn in Nederland en boer zijn in India?
In ecologisch opzicht: De Nederlandse boer bevindt zich in Europa als Midden-continent met een zeeklimaat, met vier seizoenen. De Indiase boer bevindt zich in Azië als Oosters continent met een tropisch klimaat, met drie seizoenen. In Nederland is het boerenwerk uit de dorpskernen verbannen. Traditioneel komt de Nederlandse boer uit een geindividualiseerd gemengd landbouwbedrijf. In India zien we nog restanten van de oude evolutionaire lijnen in landschapsverzorging, zoals tribalen die zich nog ten dele in de bossen ophouden en semi-nomadische veehoeders. Iedere Indiase boer houdt zich op binnen de grenzen van het dorp en woont daar niet buiten. Thiru Valagum Farm is echter wel net buiten de grenzen van de dorpskernen gesitueerd.
In economisch opzicht: Boer zijn in Nederland betekende lange tijd commercie en industrie, maar men gaat steeds meer op zoek naar solidariteit, fair trade en gemeenschapslandbouw. In India vinden we op het platteland nog restanten van ruilverkeer, de prijs van de landbouwproducten wordt door de overheid bepaald, maar afdingen en onderhandelen zijn ook algemeen. Zorgboerderijen kwamen in Nederland vaak voort uit economische noodzaak, terwijl familieleden van de Indiase boer werk zoeken in stedelijk gebied.
In sociaal opzicht: De Nederlandse boer is alleen komen te staan, wordt bedolven onder de regelgeving, maar zoekt de verbinding met de gemeenschap weer op. In India is het oude syteem van bonded labour (‘lijfeigenen’) bijna geheel verdwenen. Het aantal landarbeiders in India is dalende wegens de mechanisatie. Over het algemeen zijn er nog steeds meer mensen op het Indiase platteland actief en wonende in agrarische dorpen.
In cultureel opzicht: Nagenoeg alle Nederlandse boeren zijn geschoold of zelfs hoger opgeleid. De oudere Indiase generatie boeren is thuis geschoold. De boer in Nederland zoekt weer naar kwaliteit. De Indiase boer jaagt nog veelal de kwantiteit na. De Nederlandse boer welke vrijheid wenst en vanuit een moreel individualisme tracht te werken, eist langzaamaan weer zijn plek op als bemiddelaar tussen de natuur en de maatschappij. De Indiase boer staat met een been in de overwegend commerciële landbouw, terwijl het andere been in een verbrokkeld waardenpatroon staat van verloren inheemse kennis en zwevend bijgeloof.

Vertel eens over je ontwikkelde workshops voor landschapsinrichting.
‘Tips voor Zelfvoorziening’ lijkt me een goede naamgeving voor het op internet willen aanbieden van mijn ervaring met de ontwikkeling van land en gemeenschap. Mensen die hun zelfvoorziening middels land en tuin dichterbij willen brengen in hun locale gemeenschap, wil ik graag bijstaan met mijn ideeën. Mail naar gerritimpens@gmail.com en we gaan in gesprek hoe we dit kunnen aanpakken. Het is een nieuw idee dat ik spontaan uit mijn mouw wil schudden. Ik bied kennis en motivatie aan en hier mag een vergoeding voor Stichting Thiru Valalgum Farm tegenover staan. Ik kan teruggrijpen op mijn workshops welke ik in Schotland, Polen en India aanbood:
Workshop ‘Landschap Observatie’: met name voor boeren en tuinders en wie met hen samenwerkt.
Een blik op de geschiedenis van de regio. Schets van de geschiedenis van de boerderij / domein. Op zoek naar het bedrijfs-organisme: ruimtelijke relaties, samenhangen, de twaalf zintuigen toegepast op de mens en het bedrijfs-organisme, karakteriseren van de boerderij. De boerderij als levend organisme. Maak een tekening van het heden.
Ruimtelijke transformatie: Maak een tekening van de toekomst. Bespreking van de tekeningen.
Sociale transformatie: Van land-vizie naar land-werk; idealen, samenwerking, materiële benodigdheden en financiën. Het perspectief: de transformatie in de tijdslijn.
Workshop ‘Landschap en elementaire Wezens’: voor landschapsliefhebbers die levenskracht als antwoord op het technocratisch landschap wensen. Transformatie in de ruimte. Een historische schets van landschap en landbouw. Vierledige relaties in de natuur. De verblijfsplaatsen van Elementaire Wezens. Drieledige relaties in de natuur. De Elementaire Wezens in het bedrijfs-organisme. Karakterisering van de Elementaire Wezens. Meditatieve oefeningen.

Is Thiru Valagum Farm zelfvoorzienend?
Dit wordt toenemend een urgent streven. Onze afzetmarkt is instabiel gebleven, in Auroville international gemeenschap, in stad en dorp. Tot dusver zijn we deels afhankelijk gebleven van de stichting en van kleine overheidssubsidies in India. Vooral voor investeringen blijft deze afhankelijkheid nog belangrijk. Momenteel luidt ons devies ‘De Zelfvoorziening Dichterbij’, wat een doorlopende actie is, ten behoeve van een investering voor meer pluimvee en de start van vleesgeiten. Momenteel lijkt een subsidie voorhanden te komen van de Indiase overheid om een wormencompost stalletje te bouwen. Al deze activiteiten kunnen behoorlijk bij gaan dragen ‘De Zelfvoorziening Dichterbij’ te brengen.
De afgelopen paar jaar is de produktie wat toegenomen, de landbouwprijzen gaan echter niet mee met de algemene kostenverhogingen! Meer werk leidde zelfs nog tot verlies en doorlopende afhankelijkheid van donaties en een beroep doen op onze reserves. Door pluimvee uit te breiden en de aanschaf van geiten komen we tot de slotsom, dat Thiru Valagum Farm heel dichtbij zelfredzaamheid kan komen, zelfs met nog enkele fulltime arbeiders erbij.
We maken hier nog ruilhandel mee: uitwisselen van gewassen onder boeren wat men zelf niet verbouwen kan. Mensen bewijzen elkaar ook wederdiensten: ruilen van arbeid voor goederen of leningen, en uitwisselen van werktuigen. Ik verwacht dat de ruilhandel in de toekomst weer meer zal voorkomen.
We koken deels op brandhout van eigen bedrijf. Deels koken we op butagas wat duurder wordt. De helft van het jaar voorzien we onszelf en de arbeiders van fruit. We voorzien onszelf in seizoensgroente zoals aubergines, tomaten, lady’s fingers, chillies, enkele pompoensoorten en bladgroentes. Sinds een jaar zijn we ons werk met de boomgaard en de groentes in de vorm van een voedselbos aan het gieten. Ook hier bestaat kans voor subsidie voor een aanzienlijk ‘Voedselbos Project’ waarbij regionale boeren betrokken zouden worden.
Met granen en peulvruchten zijn we vrijwel zelfvoorzienend en produceren een overschot, zij het aan een te lage prijs. Lokaal laten we olie persen uit onze cocos, pinda’s en soms sezam.
We melken meestal 1 to 5 koeien, maken yoghurt en boter en verkopen het overschot. De kippen voorzien ons bijna doorlopend van eieren. We hielden acht jaar schapen en wensen nu over te schakelen voor een beter vermarktbare vleesgeit. Van tijd tot tijd kweken we vis in de regenwateropvangvijver. We hielden ook konijnen voorheen.

Wat wil je met de boerderij en de omringende gemeenschap bereiken?
We wensen het dagelijks leven in en rond de dorpsgemeenschappen ism met dorpelingen, boeren, verwerkers, handelaren en consumenten te versterken en minder afhankelijk te maken van aangevoerde voeding, van arbeid op afstand, van de beklemming van het sociaal systeem en de trots van de (medische/agrarische) wetenschap.
Dit hangt samen met de wens voor zelfvoorziening. Als boer trachten we zoveel mogelijk gezonde produkten voort te brengen. We bevinden ons in de positie grotendeels op onze eigen kennis te steunen. We zijn dus deels leraar. Waar nog hard aan gewerkt moet worden is, dat onze direct omringende gemeenschap aan zelfheling en gezondmaking kan gaan doen. We wensen dus de rol van de populaire farma-dokter zo veel mogelijk te vervangen.
Kwaliteit behoort in balans te zijn met kwantiteit en de boer bemiddelt hiervoor tussen de natuur en de maatschappij. Het natuurlijk landschap is een cultureel landschap geworden, maar dreigt een technocratisch landschap te worden. Mens en natuur moeten elkaar weer terug vinden en het zelfvoorziendend bedrijf of dorp kunnen we opwaarderen vanuit het subnatuurlijke overwicht (chemie en emf’s) middels een bovennatuurlijke aanpak: een landschap waarin de levenskrachten zijn hersteld.
Investeringsbudget voor ‘De Zelfvoorziening dichterbij’.
Kippenstal > € 5.950,- + 20 geiten > € 4.150,- + Geitenstal > € 7.700,-
Totaal investeringsbudget Thiru Valagum Farm Support Appeal => € 17.800,-
We denken hiermee doorheen de aanwakkerende crisis te komen, zelfs als de verbintenis met Europa tijdelijk verstoord zou zijn. We voelen dat deze oproep urgent is.

Wil je twee van je inmiddels vijf boeken introduceren?
In de Nieuwe Tijd Podcast vertelde ik over mijn auteursproject ‘Onderweg met Moeder Aarde’:
Deel 3 ‘Het vervlogen burgerschap en ambachtsleven’ 2021 € 21,99, 258 pag.
Deel 4 ‘De gemuilkorfde Europese leeuw’ 2022 € 22,50, 268 pag.
Zie https://gerritimpens.auteursblog.nl/ voor updates van al mijn uitgegeven boeken kun je lid worden van https://www.facebook.com/groups/853641211658701/

Hoe zie jij de Nieuwe Tijd voor je?
De Grote Zonnegeest, het Christus-wezen, verscheen in de levenssfeer van Moeder Aarde rond 1933. Sinds die tijd confronteert dit universele wezen zich met de subnatuurlijke krachten en wezens tot rond het jaar 2040. (Zie Robert Powell, Judith von Halle e.a.). Daarna mogen we een wederopstanding op een hoger niveau verwachten en een mondiale hernieuwde sociale beweging. We kunnen als mens nu trachten door moreel zelfbewustzijn ons innerlijke zon te volgen om de opgeworpen weerstanden zo goed als mogelijk te weerstaan.
Momenteel werk ik als oefening aan een verhaal wat ik momenteel ‘Terra Parallel’ noem. Hier worden de technocratische smart-cities en de oases der menselijkheid of parallelle gemeenschappen aan elkaar afgewogen. Ik doe dit adh van de afgedwongen Agenda 2030 ontwikkelingsdoelen waar ik vrije burgerdoelen tegenoverstel.
Vanuit India kunnen we met de boodschap van de koe of het rund werken. We zijn vooral in het Oosten verleid geweest alles te tellen, te wegen en te meten. Deze eenzijdige aardse binding moeten we loslaten. Ons aardse bestaan kunnen we weer in het universele leven brengende licht plaatsen. De koe is een sterk gegrond dier en kan mens en aarde helpen de brug met de bovenwereld te slaan. Toen we de eerste jaren op Thiru Valagum Farm nog met ossen ploegden zongen de mensen op het ritme van de hoeven! Om bewuste aardebewoners te kunnen worden helpt de melk de incarnerende mensenzielen op een gezonde manier met de aarde te verbinden. Onze voorgeboortelijke intenties komen dan beter tot realisatie. De koeiemest helpt aarde en plant te verbinden met de zon, planeten en sterren. Hemel en aarde verbinden is de weg vooruit ‘voor Ecologie, Landbouw en Mens op Weg’ en brengt ‘De Zelfvoorziening Dichterbij’.
In Europa geldt dat men het rentmeesterschap en beheer over zijn leefomgeving met leeuwenmoed weer terug moet veroveren. De Adelaar uit het Westen dat ons tot het eenzijdige rationele denken verleidde, en Pacha Mama hierdoor vertrapte, sloeg reeds herhaaldelijk zijn klauwen uit naar het Europese continent. Laat de Leeuw weer in ons opstaan en verantwoording nemen over onze eigen leefomgeving. Dit geldt vooral voor Europa! Leer de krachten en wezens te herkennen welke in het jaarverloop, de seizoenen en het dagritme onze wereld helpen scheppen. Wees co-creatief met de boven-natuur, want de ondernatuur doet ons heftig struikelen.

Bespreek alsjeblieft binnen je netwerk ons urgente streven naar ‘De Zelfvoorziening Dichterbij’ en tracht ons financiëel bij te staan. Onze dank hiervoor.
Als je wilt neem dan contact op met Gerrit voor ‘Tips voor Zelfvoorziening’, om middels het internet ideeën te bespreken omtrent het ecologisch en sociaal proces met je lokaal initiatief in Nederland. Zoek verbinding!
Tot slot uiten we ook onze waardering voor het opnemen en verzorgen van de Nieuwe Tijd Podcast door Niels Lunsing aan een gereduceerde prijs.

Ook namens het stichtingsbestuur in Nederland en de boerderij in India, hartelijke groet, Gerrit Impens.