’Heilzame Aarde Flyer’

Nr 17 Mei 2019

Het sociale leven rond Thiru Valagum Farm.

Wie kent niet de situatie, dat de mensengemeenschap zich voelt genegeerd door politieke leugens als slap en bitter aftreksel van partijpolitieke programma’s, dus het niet nakomen van verkiezingsbeloftes aan de kiezers, waardoor de leefomstandigheden van de burgers enkel verslechteren? Als men een blik werpt op het politiek en zakelijk toneel, dan ziet men meteen dat dit geen sociale beweging en plattelandsgemeenschap aanzet tot vertrouwelijke samenwerking en locale solidaire ondernemingslust. De Indiase dorpelingen om ons heen zitten op een onsamenhangend overheidsbeleid te kijken, een zelfverrijkende (internationale) handel, en een ontmanteld landschap dat de gemeenschap behoort te voeden.  Om toegewijd met de ontwikkeling van je dorp bezig te zijn is moeilijk, want de sociale koek van subsidies en leningen wordt ongelijk verdeeld en de solidariteit voor een goed prijsbeleid tussen boer, verwerker, handelaar en consument is ver te zoeken.

Familie- en zorgboerderij Thiru Valagum Farm in India ondervindt weinig voordeel van de politiek en de overheid en bevindt zich temidden van de sociale beweging, die te weinig voortgang in haar ontwikkeling beleeft. Thiru Valagum Farm tracht met een overtuigde vizie voor de toekomst van het Indiase platteland, met samenwerking tussen onze familie- en zorgboerderij in India en de Europese vriendenkring, en met ons praktisch boerderijwerk in dit scenario op weg te blijven.

Tussen een drietal binnendorpen in bevindt zich de familie- en zorgboerderij. Thiru Valagum Farm heeft behuizing temidden van de Dalit of onaanraakbaren gemeenschap in Veeraperumanallur dorp, om met de dorpelingen rechtstreeks in interactie te treden. Iedere deelstaat heeft ietwat eigen regels betreffende de formele indeling van de verscheidene bevolkingsgroepen, die allen in buurtschappen gescheiden van elkaar wonen. We bieden doorlopend onderdak aan meer dan 12 mensen, meestal in ruil voor wederdiensten.

Een teruggetrokken bestaan buiten de dorpskernen lijden de tribalen als laagst ingedeelde bevolkingsklasse. Hieronder behoren ook de zigeuners. We doen wel eens een beroep op tribalen die uitstekende slangenvangers zijn, als we overlast hebben van deze reptielen. Zigeuners bezitten vaak een vuurwapen en jagen op wild en gevogelte, zoals bijvoorbeeld kraaien om de bloedarmoede onder jonge meisjes op te heffen. De rangen en standen die zich hier net boven verheffen zijn de kastelozen, waaronder bijvoorbeeld andere religieuze groeperingen vallen dan de hindoes. Mijn vrouw is Dalit en onze kinderen vallen wegens hun christelijke doop onder deze groep. De Dalits of onaanraakbaren zijn in statusgroepen onderverdeeld, zoals trommelaars, wassers, slagers, vuilophalers, landarbeiders, veehoeders e.d. Velen uit de lagere gemeenschapsrangen werken steeds meer buiten de dorpen, zoals in de baksteen- en textielindustrie, steengroeven en zaadbedrijven, die kinderarbeid en te lage lonen m.n. voor vrouwen niet altijd schuwen. Wegens prijsdrukking sluiten veel kleinschalige boerderijen.

Een trede hoger in de maatschappelijke orde van Tamil Nadu deelstaat zijn de zogenaamde meest achtergestelde kasten, waaronder zich verscheidene groepen bevinden zoals landeigenaren en ambachtslieden. Deze groepen voelen zich verheven boven de voornoemde kastelozen. Enkele leden uit deze groep werken permanent voor Thiru Valagum Farm, wat in zoverre bijzonder is, omdat ze formeel boven Dhanalakshmi als Dalit staan. Het is heel uitzonderlijk dat een zogenaamde Settiyar de veestal schoonmaakt voor een Dalit. Dit is een voorbeeld van het doorbreken van de vastgeroeste maatschappelijke orde. Mijn vrouw Dhanalakshmi heeft reeds tijdens haar jeugd de feodale verhouding van haar gezin verbroken, door te weigeren plichtsmatig voor een hap eten gezinnen uit de kasten te dienen in de huishouding.  

In Tamil Nadu zijn door de politiek de kastelozen en de lagere kasten ietwat naar elkaar gekomen, door min of meer gelijkwaardige rechten toe te bedelen voor studies en overheidsfuncties, wat ten dele succesvol is gebleken.

Boven de hier vernoemde grote bevolkingsgroepen torend nog de kaste van de Brahmanen en bijvoorbeeld de Telegu sprekende mensen. Rond de belangrijke Hindoetempels bevinden zich in de ivoren toren de zogenaamde pure Brahmanen, een groep van hoogwaardige priesters. Wegens hun uitgesproken leefregels, zoals het vegetarisme en de rol van de mystiek zoals de astrologie, voelde ik me ooit aangetrokken tot India. Als buitenlanders kan ik me bijna geheel vrij bewegen tussen al deze bevolkingsgroepen en omdat Dhanalakshmi een wat kosmopolitische levenshouding uitstraalt, heeft ze als vaak niet herkende Dalit ook wat meer bewegingsvrijheid. Dit gevoel van wereldburgerschap is moeilijk te ontwikkelen in deze door rangen en standen ingedeelde maatschappij.

Tijdens calamiteiten zoals sociale onrust, storm en brand (strohutten en open kookvuren zijn risicovol) is het een vanzelfsprekendheid dat ieder gemeenschapslid zich ten dienste stelt. Over het algemeen staan jeugdgroepen paraat om in te springen. Plichten zoals verkeersregels navolgen worden met voeten getreden. Plichten zoals niet stelen en afpersen, het voorkomen van geweldplegingen en het niet mogen betalen van smeergelden worden vaak niet nagekomen. Thiru Valagum Farm biedt van tijd tot tijd onderdak aan moeders met kinderen die huiselijk geweld ontvluchten. Schoolplicht is vrij recentelijk ontstaan, maar kinderarbeid blijft bestaan vooral in de stad en de industriën. Thiru Valagum Farm bood tot die tijd 10 jaar aanvullend avondonderwijs.

De traditionele dorpsraad buigt zich over allerhande geschillen die zich binnen de kasteloze gemeenschap voordoen. Dhanalakshmi haar grootvader was hoofd van de dorpsraad en onze familie beleeft hierdoor nog altijd wat extra respect. Een formele autoriteit in de vorm van een gekozen burgemeester is er sinds bijna drie jaar niet meer. Er is slechts een locale administrateur in het dorp om formulieren te verwerken. Dit beperkt de ontwikkeling op dorpsniveau enorm en stimuleert sociale onrust. Een aantal overheidsregistraties zijn sinds enkele jaren verplicht, zoals een geboorte- en een huwelijksakte. We helpen mensen geregeld met de registratieprocedures.

Een aantal jaren geleden kregen de armen recht op een stukje grond in de dorpen om een huisje op te bouwen. Gedurende bepaalde periodes kreeg men recht op een huisje, werkverschaffing, een boerderijdier, een huishoudelijk aparaat… Dit zijn vormen van materiële subsidie. Thiru Valagum Farm ondersteunt de locale gemeenschap met micro-krediet, tempel-maaltijden en giften wanneer de nood erg hoog is onder bepaalde gezinnen.

Gelukkig functioneert er een Indiase vorm van voedselbank voor de minder bedeelden, die deels de juiste doelgroep weet te bereiken met een aantal basis voedingswaren, weliswaar toch voor een zacht prijsje. De aangeboden voeding is echter wel van een inferieure kwaliteit. We betalen onze mensen ten dele uit met voeding uit eigen bedrijf, wat van biologische kwaliteit is.

De enige werkende sociale dienstverlening in het dorp wordt sinds bijna twee decennia uitgevoerd door een locale NGO, die wegens het wegvallen van buitenlandse fondsen zich beperkt tot het managen van een kleinschalige boerderij. Dhanalakshmi en ik hebben elkaar hier leren kennen. Zij leidde er toen een sanitatieproject en plantte bomen, terwijl ik er de principes van het ecologisch gemengde landbouwbedrijf aanleerde als ontwikkelingswerker.

Voor Familie- en zorgboerderij Thiru Valagum Farm, Gerrit Impens.