Nieuwsbrief juli 2014

‘H e i l z a m e  A a r d e’

Nieuwsbrief

2014       Juli      Nummer 43

Nieuws van         Stichting Thiru Valagum Farm en Thiru Valagum Farm in India

Beste vrienden,

Jan Pronk is een bekende en tevens aardige Nederlander, vooral voor mensen die vrede en groen hoog in het vaandel dragen. Hij wordt een dagje ouder, maar deelt zijn ervaren kijk op de wereld nog steeds, bijvoorbeeld met een column op Vice Versa over ontwikkelingswerk. Pronk gaf als minister van Ontwikkelings-Samenwerking een politiek doel aan het ontwikkelingsbeleid. Het mocht geen braaf voornemen blijven, om de wereld vooruit de helpen. Het kwam op de politieke agenda, dat macht en bezit gelijkwaardig verdeeld moesten gaan worden. Hij was niet bang om hulpbehoevend Cuba te hulp te schieten en Indonesie te bekritiseren, vanwege het schenden van de mensenrechten. Pronk streefde naar zelfvoorziening van de ontwikkelingslanden. Met ervaring als minister van Huisvesting en Milieu, wist hij later als voorzitter tijdens het Kyoto protocol een overeenkomst betreffende de reductie van het broeikaseffect af te dwingen.
Jan Pronk wijst er ons recentelijk op, dat hulp niet vervangen kan worden door handel.
Er bestonden altijd vele vormen van hulp en samenwerking naast elkaar. Zij vulden elkaar aan of wedijverden om resultaat. Hulp bieden van landen is iets anders dan samenwerken. Ontwikkeling is iets anders dan economische groei. Mensenrechten worden nog steeds geschonden, terwijl dit door de vingers wordt gezien door samenwerkende landen. Groei is dan geen ontwikkeling.

Maar groei lijkt voorrang voor alles te krijgen en hulp geven krijgt steeds meer een naam zoals ‘linkse hobby voor softies’. Nee, de economische groei is er niet voor iedereen. In landen met groeiende economien, wordt de kloof tussen arm en rijk steeds groter. Geen ontwikkeling voor allen dus. De millenniumdoelen worden opnieuw geformuleerd. Laten we hopen, dat vergroening van de wereldwijde economie en maatschappelijk verantwoord ondernemen hier in worden verwerkt. Hulp zal voorlopig zeker nodig blijven voor het milieu en de menselijke waarden.

Een wereld van oude normen en tradities lijkt steeds meer achter ons te gaan liggen. Overgeleverde maatschappelijke vormen lijken hun kracht te verliezen. Dit is overal ter wereld een feit. Maar wankelend houdt een oude wereld zich stand, presenteert zich als nieuw (-e wereldorde) en bijt van zich af met een keiharde opstelling. Dan mogen oorlog en vervuiling doorgaan. En het gaat maar door.

Als mens komen we steeds meer alleen te staan, om dan zelf te kiezen voor … beter! Groener. Broederlijker. Gelijkwaardiger. Wijzer. Hier kunnen we, niet zonder moeite te doen, aan werken. Alleen, vanuit je eigen vrije keuze voor de ander en de wereld. In het gezin of nieuwe samenlevingsvorm. Op school en universiteit. Op het werk. En in een vereniging of als vrijwilliger voor een stichting. Er is veel te doen om de Aarde gezond te maken en de maatschappij een vorm te helpen geven, welke ieder mens een kans geeft tot ontwikkeling. Zo kan de verkilling omvormen tot warme sympatie.

Thiru Valagum Farm

voor Ecologie, Landbouw en Mens op Weg

Thiru Valagum Farm bevindt zich ook temidden van het keuzegebied tussen goed en kwaad. Het vraagt vertrouwen, bewustzijn, openheid tot samenwerking, dienstbaarheid en opbouwend werk met mens en natuur, om tot een duurzame en alternatieve bedrijfsvorm te komen. We spreken over familie- en zorgboerderij. We willen een concept ontwikkelen, dat inspiratie kan geven voor de ons omringende boerengemeenschap. Op iedere plek liggen de kansen anders. Het is een kwestie van lange adem.   Bij vele burenboeren gaat het om overleven. Dat is een ongezonde basis, waardoor boeren blijven kiezen voor milieubelastende landbouw en harde commercie onderling, terwijl de handel de boer uitbuit.

Diversiteit met bomen, gewassen en boerderijdieren geeft een breder pakket aan producten voor zelfvoorziening en de locale markt. Thiru Valagum Farm hangt niet af van enkele producten. Tevens geeft het een meerwaarde aan de locale ecologie als groeiende biotoop met vruchtbare grond, een vijver, bebossing, meer vogels en wilde bijen, wilde kruiden enz.                                               We weten een bijdrage te leveren aan de locale economie met de extra service aan de werknemers. Aan de part-time en seizoensarbeiders uit de omringende dorpen bieden we naast loon, ook voeding, kleding, microkrediet en sociale begeleiding. Middels de boerderij kunnen een klein aantal mensen een beetje groeien. Daarbij bieden we de mensen ook een kans zich wat verder te ontwikkelen. De andere manier van werken op onze boerderij is als een leerschool voor de landarbeiders. Men leert om meer respect voor natuur en elkaar te hebben. Dit zijn reuzenstappen voor een gemeenschap, welke reeds lang is achtergebleven in groei en ontwikkeling. Ook de kinderen krijgen extra aandacht middels seizoensfeesten en boerderijdagen.                                                      De afgelopen jaren hebben we Thiru Valagum Farm op kunnen starten met land, behuizing en machinerien. De jaarlijkse inkomsten van de boerderij nemen toe. Weliswaar nemen de jaarlijkse prive bijdragen aan de stichting wat af. Voorlopig blijven we op uw betrokkenheid rekenen. De financiele balans van familie- en zorgboerderij Thiru Valagum Farm in India ziet er de afgelopen jaren als volgt uit;

Opbrengsten                                      Tekort

2011                € 1.939,-                                             € 9.446,-

2012                € 4.998,-                                             € 7.364,-

2013                € 6.472,-                                             € 3.850,-

Ook voor 2014 verwachten we een tekort.

Sinds 2003 werkte Thiru Valagum Farm met een paar werkossen op de akkers en trokken ze een kar voor het vervoer van allerhande goederen. Onlangs is ook de tweede reeds gepensioneerde os gestorven en wel op de gevorderde leeftijd van 18 jaar. Hiermee sluiten we een oude traditie af. Uitsluitend voor de rijstteelt huren we nog een ossenpaar in. De samenstelling van onze kleine kudde vee is hiermee veranderd; qua leeftijd en qua bijdragen van het vee. De trekkracht is afgevallen, maar mest en melkgift blijven voornaam, inclusief het voortbrengen van kalveren.  We hebben nog veel handwerk voor de werknemers, maar het  mechaniseren van de werkzaamheden is ook toegenomen.                              We blijven zoeken en experimenteren met de op onze situatie passende mogelijkheden. Schapen, konijnen, duiven, pluimvee en vis dragen allen bij tot het zich verder evoluerende gemengde bedrijf. Onlangs is er sezam en vingergierst geoogst en is de teelt van veevoer toegenomen. De mesthopen zien er steeds voorbeeldiger uit en helpen de grond te verlevendigen.                                De veestal heeft een nieuw rieten dak gekregen. Op die manier dragen we bij aan het instandhouden van dit ambacht. Het riet komt uit een nabijgelegen meer. De onderliggende cocosbladeren matjes en de constructie van bamboestokken zijn van eigen maaksel en opkweek. De betonnen pilaren zijn ook ter plekke gemaakt, o.a. met zand uit de locale rivierbedding.

Onze vriendenkring rond de stichting hebben we afgelopen voorjaar geinformeerd over de behoefte aan een extra vervoermiddel voor schoolkinderen, inclusief chauffeur. Hierdoor kan Gerrit de boer zelf meer uren steken in de zorg voor de boerderij. Er is een goede en welkome respons gekomen en we hebben reeds de helft van de aanschafprijs mogen ontvangen als bijdrage. Met dank voor uw hulp en sympathie. We hopen binnen afzienbare tijd schoolvervoer voor dorpskinderen te kunnen realiseren en hierdoor tevens de boerderij wat meer aandacht te kunnen geven. De welwillende schenkers vragen we nog even om geduld voor de realisatie.

Dhanalakshmi en Gerrit Impens, Thiru Valagum Farm in India.